Jump to content

Elbs persulfate oxidation

Lát'ọwọ́ Wikipedia, ìwé ìmọ̀ ọ̀fẹ́

The Elbs persulfate oxidation jẹ́ ìdàpapọ̀ ṣiṣẹ́ ti àwọn phenol pẹ̀lú alkaline potassium persulfate lati di para-diphenols.[1]

The Elbs persulfate oxidation
The Elbs persulfate oxidation

Oríṣíríṣi àwọn àgbéyẹ̀wò ní wọ́n ti tẹ̀jáde.[2][3][4]

Ètò ìdàpọ̀ ṣiṣẹ́

[àtúnṣe | àtúnṣe àmìọ̀rọ̀]

Wọ́n ti dába ètò ìdàpọ̀ ṣiṣẹ́ tí ó ṣàfihàn ìrọ́pò para nínú tautomeric para carbanion ti phenolate ion tí ó bẹ̀rẹ̀:[5] Ó bẹ̀rẹ̀ pẹ̀lú yíyọ nucleophile kúrò nínú peroxide oxygen ti peroxodisulfate (peroxydisulfate) ion, lati rí ẹgbẹ́ sulfate (3), tí wọ́n maa pomipọ̀ mọ́ sí ẹgbẹ́ hydroxyl.

Àìlánfàní tí ó rọ̀ mọ́ọ ní kẹ́míkà kékeré pẹ̀lú ohun ìdá àkọ́kọ́ àti èyí tí a lò pátápátá ti persulfate. Wọ́n dáa lábá pé  phenol lọ́pọ̀lọ́pọ̀ ọ̀nà jẹ́ amúlọsíwájú bá sísọ persulfate di sulfate.

The Elbs persulfate oxidation
The Elbs persulfate oxidation

Àwọn ìtọ́kasí

[àtúnṣe | àtúnṣe àmìọ̀rọ̀]
  1. Elbs, K. (1893). "Ueber Nitrohydrochinon". J. Prakt. Chem. 48: 179. doi:10.1002/prac.18930480123. 
  2. Sethna, S. M. (1951). "The Elbs Persulfate Oxidation". Chem. Rev. 49 (1): 91–101. doi:10.1021/cr60152a002. 
  3. Lee, J. B.; Uff, B. C. (1967). "Organic reactions involving electrophilic oxygen". Quart. Rev. 21 (4): 453. doi:10.1039/qr9672100429. 
  4. Behrman, E. J. (1988). "The Persulfate Oxidation of Phenols and Arylamines (The Elbs and the Boyland-Sims Oxidations)". Org. React.. 35. pp. 421–511. doi:10.1002/0471264180.or035.02. ISBN 0471264180. 
  5. Behrman, E. J. (2006). "The Elbs and Boyland-Sims peroxydisulfate oxidations". Beilstein Journal of Organic Chemistry 2 (1): 22. doi:10.1186/1860-5397-2-22. PMC 1697820. PMID 17090305. //www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?tool=pmcentrez&artid=1697820.